In Ohrid had ik behoorlijk wat moeite om het hostel te vinden, omdat het er barst van de privat rooms, kamers bij mensen thuis die ze verhuren aan reizigers. Omdat ze allemaal willen dat ik bij hen intrek voor de nacht, beweren ze me dat het hostel niet bestaat of sturen ze me de verkeerde kant op. Nadat ik het eindelijk gevonden had, kwam ik weer mensen tegen die ik over de hele balkan al eens tegengekomen was. Deels om die reden, en deels omdat het zo’n goed hostel en zo’n mooie stad was ben ik 2 dagen in Ohrid gebleven. De laatste dag heb ik nog de hele ochtend met iedereen op het balkon een paar liter koffie gedronken, en daarna ben ik op pad gegaan richting het noorden. Mijn doel was nationaal park Mavrovo, en na drie lifts met mensen die verassend goed Engels spraken, ben ik er aanbeland. De nationale parken in deze regio zijn mooie bergachtige gebieden, die geen straf zijn om gewoon doorheen te lopen. Als het niet regent. Dat deed het wel. Al gauw was ik alweer aardig doorweekt, maar dankzij mijn reisgids wist ik dat zich er een orthodox christelijk klooster in het nationaal park bevind. Na enig zoeken vond ik het, halverwege op een berg verscholen tussen de bomen. Ondertussen was het 7 uur in de avond en de regen werd er niet minder op. Ik zag dat er behoorlijke slaapzalen waren waar mensen verbleven die in het klooster over hun drugsverslaving of crimineel verleden heen probeerden te komen, dus ik besloot een gokje te wagen en te vragen of ik er misschien ook de nacht kon verblijven. Gezien het slechte weer waren de monniken barmhartig en boden me een bed in de slaapzaal aan. De vraag of er een pitje was waar ik misschien mijn soepje op kon koken resulteerde in monniken die druk heen en weer renden en ergens de restjes van het diner vandaan haalden. Binnen 5 minuten was de tafel voor een persoon gedekt en stonden er 3 gangen klaar. Na dankbaar dit prakje (wat zelfs voor mij te veel was) naar binnen gewerkt te hebben was het inmiddels 9 uur en dat betekend naar bed in het klooster.
Om half 6 was de slaapzaal in rep en roer, dus kwam ik er ook maar uit. De kerk begon en ik werd uitgenodigd voor de mis. Het was interresant om een orthodox christelijke mis bij te wonen, maar niemand had mij verteld dat de ochtendmis twee en een half uur duurde. Om acht uur, toen de kerk afgelopen was kroop de helft van de "gasten" zoals de ex-verslaafden en criminelen in het klooster genoemd worden zijn nest weer in en de andere helft deed wat klusjes in de moestuin en dergelijken. Ik werd uitgenodigd om om 10 uur het "ontbijt" bij te wonen. (In mijn ogen brunchen ze gewoon iedere dag in het klooster.) Ik benutte de tijd om de rest van het klooster te bekijken voordat ik naar de eetzaal ging. Stipt om 10 uur werd de bel geluid en haastte iedereen zich naar de eetzaal. Mijn voorstelling van gezellig met zijn allen ontbijten en een beetje ouwehoeren werd snel onderuit gehaald wanneer de priester aan een stuk door begon te prediken en niemand een woord spak. Gelukkig vermaak ik me met eten alleen ook wel.
Na het eten maakte ik mijn weg terug naar de slaapzaal om mijn zooitje in te pakken en te vertrekken, toen een van de gasten vroeg wat mijn haast was en dat er na het ontbijt altijd koffie gedronken werd. Ik kreeg toch nog de kans om een beetje te ouwehoeren en zoveel mogelijk over het klooster en het leven eromheen te weten te komen.
Na alweer een paar liter koffie en een hoop informatie rijker nam ik afscheid en maakte ik mijn weg de berg af. Het was mooi weer en ik was in mijn hum, dus besloot ik nog een beetje door Mavrovo te lopen. Tegen de middag liep ik op de hoofdweg door het park, toen ik voor mij een hond achter een rots vandaan in mijn richting zag komen rennen. Een hele grote bruine hond. Toen ik besefte dat dit geen hond was, maar een bruine beer besefte ik ook dat deze beer sneller was dan ik ooit zou kunnen rennen. Ik besloot dus maar te blijven staan en van de gelegenheid gebruik te maken om een paar mooie kiekjes te schieten. Toen de beer mij ook zag en mij niet zag bewegen, stopte hij (of zij) ook en klom op een rots om mij eens goed te bekijken. Na een minuut een staarwedstrijd gehouden te hebben besloot de beer dat ik niet interresant was en vertrok het bos in.
Na mijn ontmoeting met de beer ben ik weer gaan liften en kreeg ik een rechtstreekse lift naar Skopje, de hoofdstad van Macedonie, waar ik alweer veel bekende medereizigers tegenkwam. Een feest in de tuin van het hostel was een mooie afsluiting van deze interresante dag.   
sLUeWQMsA
Check that off the list of thgins I was confused about.   
2011-09-16
cindy en astrid
FUCK....wat jij allemaal toch meemaakt!! flippo. een FUCKING beer!! maar nu je het zo hebt overleeft wel een onwijs gaafe ervaring!!!!
iig, wij hebben ook onwijs leuke ervaringen gehad op graspop!! als je benieuwd bent moet je maar effe kijken op mijn picasaweb naar de foto\'s. je krijgt van iedereen de groeten, en de gasten uit rotterdam volgen je ook allemaal via je site!!
dikke kus, je zus en aanhang assie haha   
2009-07-10
Lidy
Leuk verhaal weer, die beer is eerder op je pad gekomen dan je zelf bedacht had. Blijf vooral genieten.
Groet Lidy en Peter.   
2009-07-09
sfun !
zeker weer geen foto gemaakt van die beer ....   
2009-07-07
Betty
Tu tienes correo electrónico. Miras por favor.
XXX   
2009-07-07
Betty
Hoi, wat spannend met die beer. Vond je het niet eng? Goed gehandeld trouwens, om niet weg te rennen. Dan ben je al niet zo\'n interessante prooi meer gelukkig. Ik ben blij dat dat avontuur met \'n sisser afloopt. Als dat beest echt honger had gehad, hadden we hooguit nog iets van je rugtas teruggevonden. Kijk a.u.b. goed uit. Ik wil je heel graag levend en ongeschonden terugzien.

Ik ben net terug van Werner en Jette. Ben van maandag tot vandaag (woensdag) bij hun geweest en heb een paar heerlijke relaxte en gezellige dagen gehad. Ik had alle honden meegenomen en dat ging hartstikke goed. Ze kunnen allemaal goed met Hubert opschieten en het was leuk om met zo\'n roedel lekkere wandelingen te maken. Emma is nog zowat verzopen door Hubert tijdens het zwemmen. Huub dacht leuk met haar te spelen, maar had natuurlijk niet door dat hij groot is en Emma klein. Hij legde een poot op haar rug en zij ging kopje onder enbleef ook best een poosje onder water, toen ze weer boven kwam legde Huub weer een poot op haar rug en daar ging ze weer. Jette stond al bijna klaar om in het water te springen, maar gelukkig konden we Hubert terugroepen. En Emma kwam er toen ook uit. Ik geloof niet dat ze er erg van onder de indruk was. Hoe dan ook, we hebben het leuk gehad.

Nou, tot horens maar weer en kijk goed uit hoor!
Veel liefs, XXX   
2009-07-01
Andre
jij!?!? en je bord niet leeg eten...?
mot nie gekker worden.

laturzzz
   
2009-06-30
josien
Hoi Niels,
Nou jij maakt wat mee! Achterna gezeten worden door een beer maak je in Nederland niet mee!
Je ontmoet wel veel gastvrije mensen valt mij op. Het lijkt wel of iedereen wat met jou wil delen. Daar kunnen wij nog wat van leren.
Veel plezier op je verdere reis.
Groetjes van Josien   
2009-06-30
voeg een reactie toe