Vanuit Cali, waar ik aankwam in Colombia, was het maar een klein stukje met de bus naar Equador. Coca, een klein stadje in het oosten van het land, ligt op de samenstroming van de Coca en de Napo rivier. Deze rivier is een van de honderden rivieren die in de Amazone rivier voedt. In 1541 zeilde Franciscus de Orellana hiervandaan voor het eerst de lengte van de Amazone af. Op zijn reis werd hij aangevallen door een stam van vrouwelijke krijgers. Hierdoor heeft de Spaanse koning later de rivier "Amazone" genoemd, naar de Griekse legende van vrouwelijke krijgers.

Van Coca gaat er eens in de week een bootje naar Nueva Rocafuerte, een dorpje op de grens met Peru. De rivier was behoorlijk wijd maar niet zo diep. Daarom was het vaartuig slechts een grote lange kanovormige boot met een buitenboordmotor. Echter wel groot genoeg om er nog een man of honderd in te proppen. Overal langs de rivier waren kleine hutjes en soms dorpjes. Gedurende de dag werden er overal mensen afgedropt en bij de tijd dat we aankwamen in Nuevo Rocafuerte was de boot al halfleeg. Ik liet een jongetje met een bootje e over de grens varen naar Pantoja, het dorpje aan de Peruaanse zijde. Hier aangekomen hoorde ik dat de boot naar Iquitos, de stad midden in de Peruaanse jungle zonder wegen ernaartoe, pas over een week in Pantoja aan zou komen. Ik zou dus een tijdje vastzitten. Ik maakte vrienden met het vrouwtje van het enige eethuisje in het dorp en mocht daar overnachten.

Na 2 dagen wachten en het hele dorp al 10 keer doorgelopen te hebben zat ik wat te eten aan de waterkant toen er een bootje aankwam met twee blanken erin. Nadat ze hun bootje geparkeerd hadden ging ik een praatje maken en bleek het een Belgisch koppel te zijn. Omdat ze beiden Frans spraken, alleen het meisje sprak een klein beetje Nederlands, en hun Engels was niet zo goed, spraken we in het Spaans met elkaar. Ze hadden het bootje in Iquitos gekocht en waren stroomopwaards hierheen gevaren. Hier waren ze van plan hun bootje weer te verkopen en Equador in te reizen. Dit klonk mij niet gek in de oren en na een beetje onderhandelen had ik mijn eigen bootje in handen.

De volgende dag kwamen er 3 andere reizigers de grens over. Een Argentijn, een peruaanse uit Iquitos en een andere Belg. Zij besloten het benzinegeld te delen en met me mee te komen in het bootje naar Iquitos. Het motortje was een Pequepeque, zoals ze genoemd worden. het ziet er een beetje uit als een automotor met een lange as met een schroef eraan. We vertrokken met zijn vijven, een local die naar een dorpje 6 uur stroomafwaards moest gaf ik een lift. De eerste nacht sliepen we bij oeen familie die op een eilandje in de rivier woornde. Er was een klein stukje bos vrijgemaakt voor 2 hutjes en wat mais, en verders leefden ze van vis en wat het woud aan vruchten en dergelijken bood.

Al snel werd de rivier wijder, er waren talloze eilanden en kanaaltjes waardoor je grote stukken af kon snijden. Ik wist die weggetjes niet. Af en toe stond er iemand aan de kant te zwaaien als we langs een huisje kwamen, en dat betekende dat ze een lift wilden met de boot naar het volgende dorpje. Wanneer ik deze mensen meenam wisten zij de weg en konden we grote stukken afsnijden.

Na vier dagen varen kwamen we aan in Iquitos. Dit is een vreemde stad, meer als een miljoen mensen midden in de jungle, Waar de rio Napo de rio Amazonas instroomt. Het is er ongeloofelijk heet. De voornamelijkste atractie van Iquitos is het oerwoud eromheen, en in de stad zelf is niet veel te beleven. Er zijn ongeloofelijk veel toeristenorganisaties die dingen kunnen organiseren, maar de reis de Napo rivier af was een avontuurlijker en meer authentische tocht dan wat ze hier kunnen regelen. Ik verkocht het bootje hier weer.

De Amazone is de op een na langste rivier ter wereld, na de Nijl. Per volume, dat wil zeggen de hoeveelhijd water dat er uit stroomt, is het verreweg de grootste, groter dan de 7 volgende grootste rivieren ter wereld bij elkaar opgeteld. Het amazonebasin, het gebied waarvandaan al het water via de amazone wegstroomt is ongeveer 40 procent van zuid Amerika en bevat 17 procent van het zoetwater op deze planeet. Gemiddeld stroomt er bij de monding rond de 12 miljard liter water per minuut door de rivier.

Ik nam de boot van Iquitos naar Santa Rosa. Op dit schip moet je je eigen hangmat nodig om een plekje te hebben waar je kunt rusten en slapen. Na 2 nachten arriveerden we bij de grens. De ene kant van de rivier behoort tot Peru, de andere kant tot Colombia en alles stroomafwaards hiervandaan tot Brazilie. Alle drie de zijden hebben een dorpje die vooral van handel bestaan. Een interresant drielandenpunt zonder toegang per weg. Ik verbleef aan de Colombiaanse zijde buiten het dorpje Leticia een paar dagen in de jungle voordat ik de volgende boot stroomafwaards nam.

Deze boot nam ik aan de Braziliaanse zijde in Tabatinga. Hiervandaan duurt de boot vier dagen om naar Manaus af te zakken. De haven en het rivierschip waren iets beter geregeld hier dan in Peru. Er was veel meer ruimte op de boot, die veel groter was dan degene waarmee ik van Iquitos kwam. Er was zelfs een eetzaal zodat we het eten, meestal rijst met kip en bonen, niet in onze hangmat hoefden te eten. Onder de honderden andere reizigers op de boot waren 3 andere buitenlanders, 2 Amerikaanse en een Turk die buiten turks alleen een paar woorjes engels sprak. Ik kon me met mijn spaans wel redden in het portugees sprekende land, de twee talen lijken genoeg op elkaar. De 2 Amerikaanse meiden spraken een beetje portugees, dus met zijn allen kwamen we er wel uit.

Onderweg zat de kapitein even niet op te letten en vaarden we recht een eiland in. De rivier is kilometers wijd maar een klein eilandje was blijkbaar niet te ontwijken. Hierdoor liepen we een uurtje of 8 vertraging op, maar na 4 dagen arriveerden we in Manaus. Net als Iquitos een miljoenenstad midden in de jungle. Brazilie is echter iets vermogender als Peru, en heeft ambitieuze wegen gebouwd door duizended kilometers regenwoud. Van Manaus is er nu een weg naar het noorden, die een landverbinding maakt met Venezuela en Guyana. en een weg naar het zuiden naar Porto Velho, richting Bolivia en het wegennet in verbinding met de rest van het land. De weg naar het zuiden is echter al een paar jaar officieel gesloten door het vele onderhoud die een weg van zulk een lengte door regenwoud nodig heeft.

Hoewel al deze wegen een betere infrastructuur aan de regio bieden en de economie ten gunste zijn, is de trieste waarheid dat overal waar een weg door het woud gemaakt is, de ilegale houtkap onmiddelijk volgt. Een blik op een kaart met het verdwenen regenwoud maakt al snel duidelijk dat de lijnen met verdwenen bos altijd op plaatsen zijn met een verbinding naar de buitenwereld; wegen of rivieren. Een ander minpunt van de wegen is dat het de indianenstammen die nog diep in het oerwoud leven en hun levenswijze ernstig bedreigt.

Manaus zelf was in haar hoogtijdagen een rubberstad. Toen rubber in de 19e eeuw ineens populair werd was de Amazone de enige plek ter wereld met een overvloed aan rubberbomen. In deze tijd vergaaarden de rubberbaronnen in de stad enorme rijkdommen, wat vandaag te zien is aan het enorme theatergebouw, "Teatro Amazonas", midden in de stad.

Van Manaus was het nog een dag verder stroomafwaards over de rivier, die nu zo wijd is dat de overkant af en toe nauwelijks zichtbaar is. naar Santerem, en het daar vlakbije Alter do Chao. Dit kleine dorpje ligt aan een zijrivier van de amazone en is bekend als "de caribean van de amazone" door haar witte stranden in het droogseizoen. Een eilandje in de rivier , Ilha do amor, ofwel eiland van de liefde, was op dit moment bijna helemaal onder water. Er stonden hutjes die in barretjes veranderen zogauw het strand weer tevoorschijn komt, maar nu staken alleen maar de daken uit het water tussen de boomkruinen. De verre eind van het eiland was iets hoger en daar waren wat stukjes droog zand en wat barretjes in werking. De Braziliaanse toeristen, en de 2 Amerikaansen die er nog steeds bij waren, namen bootjes van het vasteland naar dit strandje, maar ik besloot te zwemmen. Tussen de rieten dakjes van de hutjes en de bomen die geadapteerd zijn aan het halve jaar onder water staan zwom ik naar de overkant, waar ondertussen een biertje voor me besteld was.
Dit prachtige plekje is een mooie afsluiting van de meer als een maand die ik op de rivier doorgebracht heb, en na een paar dagen nam ik afscheid van mijn medereizigers en nam ik de boot de laatste twee dagen stroomafwaards naar Macapá, bij de monding van de amazone.   
vCtyAMYiBYdH
aUY5Ly https://xnxxx.web.fc2.com/ xnxx   
2021-06-29
nZFalTynAWkLOBWkQn
bXgjAt https://writemyessayforme.web.fc2.com#write   
2021-02-21
YddppCxEhdduoWc
ZASU2z http://pills2sale.com/fTr1bYnau88IsQx   
2020-12-12
tnSRZFWEOa
eMyF0b buy cheap viagra http://pills2sale.com/   
2020-09-22
LnBLHcCsXQYgNnwv
2aqNyG https://goldentabs.com/   
2018-01-07
OreynaIgolvR
xfOKGH http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-11
edzbSMTO
9kCwMf http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-11
FKcOXkjPGlfHZSzW
MqNFws http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-11
lXTLllaWkjyQgOOjb
V815lf http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-11
MjJUtjJPWX
vSdiOV http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-11
qfJlxXtpQww
2soYsL http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-11
IPARwBQnQAYfxkhdNpo
Z6nJ2b http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-11
xbVdjnmGWQ
g0vH7U http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-11
waiExCJNQOzR
G7iNEy http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-11
OsodHnEKH
NvMZwE http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-11
JCXuRmYOFAFfkFjiJs
aAWfOd http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-11
RHiMbtxZXUrA
eKBMWE http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-11
DUyQPHgHGRXzvzpH
oDwYri http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-09
ThqlITWXJp
jpMikE http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-07
RBpliNqHAa
ckLmjc http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-07
tynrlpGzVfFmAaQ
NLxEYv http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-06
PIbZTvRhoooar
S2qixM http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2016-02-02
lfPruobJhEFil
4f0ogq http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2015-10-25
utpSmNwnqPdkGOPdB
6kWlYN http://www.FyLitCl7Pf7kjQdDUOLQOuaxTXbj5iNG.com   
2015-08-11
CLqCYkzq
vPGDnM <a href=\"http://ywgpmsyfodhn.com/\">ywgpmsyfodhn</a>, [url=http://ftiuuogiwhld.com/]ftiuuogiwhld[/url], [link=http://lrcsiunwkpzz.com/]lrcsiunwkpzz[/link], http://zdszmwnoolrz.com/   
2014-03-20
Betty
haihai, lees weer met veel plezier je verhaal. Weer een mooie ervaring rijker jongen. Raak je onderhand niet wat verzadigd aan indrukken? Was leuk om je gisteren weer even te spreken. Het is hier nog steeds regen en vandaag 15 graden. Geen zomer dus. Heb je op facebook gezien dat Abigail naar europa komt volgende maand, in 1ste instantie gaat ze naar Spanje, maar ze denkt erover ook naar Nederland te komen en ons te bezoeken. Dus wie weet gaan wij haar binnenkort weer ontmoeten. Lijkt me leuk. Doeidoei, te amo y te extraño. XXX   
2012-07-14
voeg een reactie toe