De trein naar Xi An duurde 16 uur en zat tot de nok vol met mensen. Gelukkig had ik een kaartje voor een zitplaats. Het spoor slingerde door de bergen en hoe verder naar het noorden we raakten hoe drogen en kaler het landschap werd. In Xi An is een leuke moslimwijk en staan wat indrukwekkende tempels, maar waar het bekend voor staat is het terracotta leger dat in de jaren 70 vlakbij opgegraven werd. Een gigantisch leger van gebakken klei bewaakt de tombe van een keizer die meer dan 2000 jaar geleden over China regeerde en de eerste keizer was die door middel van verovering van vijandige gebieden China als land verenigde en de eerste Chinese dynasty, de Qin dynasty startte.
Een bezoek aan dit leger was indrukwekkend en frustrerend. Ik maakte de vergissing om op een zondag naar de opgravingen te gaan terwijl ongeveer honderd miljard Chinezen dezelfde dagplanning hadden gemaakt. Mijn voordeel was dat ik overal over de menigte heen kon kijken en me niet in de ellebogende meute naar voren hoefde te worstelen om iets te zien. De opgegraven gedeelten van het leger zijn behoorlijk indrukwekkend. Rij na rij staan de levensgrote beelden van soldaten, boogschutters, officiers en ruiters, allemaal met een unieke gezichtsuitdrukking en in de traditionele legeropstelling. Er is niet beken hoeveel beelden er precies zijn gemaakt omdat sommigen verwoest zijn en een groot deel nog niet opgegraven is, maar de schatting is dat het leger rond de 6000 man sterk is.

Na Xi An ging ik door naar Datong. Het treinstation was erg druk en er was een hoop getrek en geduw bij het boorden van de trein. Na een plekje gevonden te hebben voelde ik dat ik iets miste. Mijn camera was weg uit mijn broekzak. In het gedrang had iemand die dat blijkbaar vaker had gedaan de rits van mijn broekzak opengemaakt en mijn camera eruit gehaald zonder dat ik het in de gaten had. De camera was al meer als een jaar oud en was het grootste stuk technische rotzooi dat ik ooit gehad heb, ik was van plan zogauw ik in Beijing aankwam hem weg te gooien en een nieuwe te kopen. Dus dat maakte me niets uit. Wat me wat meer kon schelen was de geheugenkaart met meer als 2 maanden foto’s van Vietnam en China die ik nu kwijt was. Dat was even balen.
16 uur trein bracht me naar Datong, een plek waar boeddhistische grotten van 1000 jaar oud in een bergwand uitgehakt zijn. Verschillende grotten bevatten in totaal meer dan 50.000 beelden van Boeddha. Het toppunt was een grot met een Boeddha van bijna 20 meter hoog.

Hierna ging ik door naar Beijing. Beijing is een verassend plezante stad. Het is vervuild, maar niet zo vervuild als andere Chinese steden, en de wijde straten en vele parken geeft het een wijds en open karakter. Op de Tiananmen poort van de verboden stad hangt een meters hoog portret van Mao Zedong die van het Tiananmen plein direct goed te zien is. Midden op dit plein staat een groot kubusvormig gebouw waarin het gebalsemde lichaam van de in 1976 overleden oprichter van communistisch China opgebaard ligt.
Er zijn veel erg indrukwekkende tempels en andere bezienswaardigheden in Beijing, waarvan de verboden stad het indrukwekkendst is. Gebouwd als keizerlijk paleis en zetel van de regering in de Ming dynasty. Ik ging erheen samen met Li Si, een Chinese waarmee ik bevriend was geraakt en de meeste tijd in Beijing doorbracht, en via een paar contacten konden we gratis door de service ingang naar binnen. Binnen de muren zijn vele gebouwen, en naar verluid zijn er 9999,5 kamers. Ik heb ze niet allemaal bezocht.

De volgende dag gingen we naar de Chinese muur. Grote delen van de muur dichtbij Beijing zijn volledig gerestaureerd en dus slecht een jaar of 25 oud, en dagelijks bezocht door honderden toeristen. Daarom gingen we wat verder weg om een deel van de muur dat nog origineel is te bekijken. De bus zette ons af in een verlaten landschap waar we na een paar kilometer lopen de muur zagen. Na een klim omhoog naar de muur kwamen we bij een vervallen wachttoren aan, en zover we konden kijken was er niemand te zien. Hier in het verlaten landschap wat de historische grens tussen China en Mongolie was is het makkelijk voor te stellen hoe Chinese soldaten de muur patrouilleerden en in de wachttorens schuilden. Dit was mijn beste dag in Beijing.
Aan het eind van de dag toen we weer bij de weg aankwamen hadden we de laatste bus gemist en moesten we terug liften naar de stad. Dit was een heel stuk gemakkelijker met Li Si die kon communiceren met de zakenlui die ons een lift terug naar Beijing gaven.

Na bijna 2 weken in Beijing was mijn visa verlopen en moest ik door. Ik nam een trein naar Qingdao, dat bekend staat als de plaats waar het meest bekende Chinese bier, Tsingtao (met dezelfde uitspraak maar een andere vorm van romanisering van Chinese karakters in schrift) vandaan komt. De stad was 100 jaar geleden een Duitse handelspost en de Duitsers hebben de brouwerij in die tijd gebouwd. Maar dit was niet de reden waarom ik naar Qingdao kwam. Het is nog staads een van de grootste havensteden van China en hiervandaan nam ik een boot over de Gele zee naar Zuid Korea. Ik had in Beijing een nieuwe neppe studentenkaart aangeschaft, en hiermee kreeg ik 30 euro korting op de prijs en betaalde ik slechts 70 euro voor de 18 uur durende vaart op de ferry.

De dag dat ik de ferry boord en de Gele zee op vaar is de dag dat ik 2 jaar op reis ben. In deze 2 jaar is er meer gebeurd dan ik ooit had kunnen denken. Precies een jaar geleden was ik met de motor in India in Manali in de voetheuvels van de Himalaya aangekomen en stond ik op het punt om terug naar Nepal te gaan. In de twaalf daaropvolgende maanden heb ik zoveel mooie, indrukwekende, intense en afschuwelijke dingen gezien en ervaren. Zoveel prachtige mensen ontmoet, en weer verlaten. Een jaar reizen is als een leven achter de rug, en nu zijn het er twee.    
FHSTL2X15C
This could not pobslsiy have been more helpful!   
2015-09-12
Michiel
Hee Niels,

Balen dat je geheugenkaart weg is. Hopelijk is je eigen geheugenkaart nog erg goed zodat je later aan je kleinkinderen alsnog kan schetsen hoe het was. Veel plezier in Zuid Azië! Ik ben benieuwd naar je volgende avonturen.

Groeten Michiel
   
2011-05-30
willem en mariette
Hallo Niels,
Wat een mooie terugblik aan het einde van je beeldende China verhaal; het moet soms bijna onwerkelijk lijken dat je al zoveel meegemaakt hebt. Twee indrukwekkende jaren en vele verhalen rijker en een stuk (wereld)wijzer... We wensen je succes in een nieuw (wat luxer/westerser) hoofdstuk in je reis: Japan en daarna Alaska/Noord Amerika??...we hopen je toch stiekem (komend jaar?) ook weer eens in levende lijve te zien...?
dikke kus
Willem en Mariette   
2011-05-28
Mr,Cool
hah koel   
2011-05-22
Betty
Hoi lieverd, je kan het weer mooi vertellen, wat je allemaal meemaakt en hoe je reis voor jou is. Veel plezier in Japan (kijk uit voor straling). Het was fijn om je van de week weer ff te spreken. Goede reis en een behouden vaart. Hou van je en mis je nog steeds. XX   
2011-05-21
voeg een reactie toe