2010-12-27 - Kerst op een eiland

Ik liep doelloos rond in de straten van Luang Prabang toen ik twee buitenlanders achter een kleedje met handelswaar zag zitten. Toen ik dichterbij kwam herkende ik Sarah en Jamie. Zoals ze in Thailand ook deden zaten ze hun zelfgemaakte juwelen te verkopen om reisgeld te verdienen. Ik was van plan om die dag te vertrekken, maar ik besloot een dag te wachten en dan samen met Sarah naar Vientiane, de hoofdstad van Laos te liften. Jamie ging hiervandaan weer naar het noorden om naar China te gaan. Omdat het in Luang prabang s’nachts best fris werd, had ik een koudje te pakken, en Sarah ook. Dat koudje werd erger en erger, en het resulteerde in een dag vertraging, en nog een dag, en nog een. in Luang Prabang was het zuidoost-aziatische filmfestival toevallig die week, dus met onze zieke hoofden konden we iedere avond gratis voor een groot tv-scherm gaan zitten en een lading films kijken.

Na negen dagen verlieten we Luang Prabang. We namen afscheid van Jamie en gingen op weg naar de highway. Zoals we al eerder in Laos hadden ervaren, duurde het verschrikkelijk lang voordat we een lift kregen. De weg voerde ons door de ongeloofelijke kalkstenen bergen van noord Laos. Voor de nacht stopten we in een klein dorpje waar het voor het eerst in maanden regende en we een hotelkamertje moesten nemen. De volgende ochtend was het koud, erg koud. We liftten achterin een pickup truck en moesten ons dik inpakken. We kwamen aan in Vang Vieng. Dit dorpje is totaal uit zijn voegen gegroeid door de grote aantallen toeristen die enkel voor Vang Vieng naar Laos komen. We bleven hier niet lang en liftten door naar Vientiane. Een jong koppel dat rechtstreeks naar Vientiane reed pikte ons op. Halverwege stopten we bij vrienden van hun voor een bezoek. In de woonkamer van de vriend stond er een krat bier klaar om opgedronken te worden en het resultaat was een vermakelijke middag.

In Vientiane haalden Sarah en ik allebij een nieuw Thais visum. In Vientiane is niets te zien, behalve de vreemde etenswaren die op de markt te kopen zijn, zoals eekhoorns, ratten, padden en een grote selectie insecten. Hiervandaan ging Sarah terug Thailand in en ik ging door naar zuid Laos.

De eerste stop in het zuiden was de Kong Lo grot. Ik nam een bootje de rivier op die de grot in liep. Zogauw de ingang van de grot achter me was kreeg de grot immense dimensies. De rivier kronkelde door een kerkachtige holte die soms wel tot honderd meter breed en hoog was. Het enige licht kwam van de hoofdlamp van de bootman en mijn zaklamp. Kilometers vaarde de boot door en door. Af en toe was er een stroomversnelling in de grot waar ik uit moest stappen en de bootman het bootje aan een touw de rotsen tegen de stroming op trok. Na een uur kwamen we rond een bocht en werd ik verblind door een ongeloofelijk fel licht. Dit was de uitgang aan de andere kant van de berg waar de rivier de grot binnenkwam. Nu waren we in de jungle. Dikke ongenaakte jungle. Hier namen we een pauze op de oever en een lunch later stapten we het bootje weer in om de 7 kilometer door de grot terug te varen.

Er is maar een weg van noord naar zuid in Laos en die volgde ik enkele dagen tot ik bij Champassak aankwam. Hier staat een tempelcomplex uit de 9e eeuw, gebouwd door de Khmers. Dit complex had een directe connectie met Ankhor Wat in Cambodja. Hoog op een helling van een heuvel naast de Mekong was er een prachtig uitzicht vanuit de oude overgroeide tempels.

Van Champassak volgde ik de weg tot in het uiterste zuiden van Laos. Hier spreid de Mekong zich uit over een groot gebied en zijn er een groot aantal eilanden ontstaan. Dit gebied staat bekend als Si Pan Don, Vier Duizend Eilanden. Ik begaf me naar een van de eilanden. Tussen dit eiland en het volgende was een indrukwekkende waterval. Hier vierde ik kerst. In de hitte begaf ik me naar een restaurantje en trakteerde ik mezelf op een grote maaltijd en dacht aan Nederland.



   

Reacties(2) - Voeg reactie toe

Lidy en Peter

Hallo Niels, vanuit Nieuwveen de beste wensen voor 2011.Dat het maar weer een geweldig mooi reis jaar mag worden. Ik blijf het ongelooflijk vinden dat je telkens weer dezelfde reizigers tegenkomt.Vanavond brengen we Daan naar Schiphol. Ik hoop dat jullie een geweldige tijd(je) doorbrengen samen.
Groeten en tot lezens.   

2011-01-03

Betty

Ach Niels, zo klinkt kerst wel heel zielig. Gelukkig weet ik dat je niet eenzaam en alleen was en hebben we vrijdag voor kerst uitgebreid met elkaar gesproken. Mooi verhaal weer joh.
Goede jaarwisseling en tot heel gauw.
Heel veel liefs en een dikke kus van je mammie   

2010-12-27